Το αίτημα των Παπουτσή και Τζουμάκα δεν έγινε δεκτό και σε αυτές τις γραμμές εξετάζουμε το γιατί δεν έγινε δεκτό και τις συνέπειες που θα ακολουθήσουν. Η χώρα βρίσκεται προ των εκλογών και, πιστεύω, έχει σημασία να εμβαθύνουμε στα κίνητρα και τον τρόπο σκέψης αυτών που θα ζητήσουν μεθαύριο την ψήφο μας, έστω κι αν οι ίδιες οι κομματικές διαδικασίες δεν μας αφορούν, δεν μας ενδιαφέρουν.
Ο κ. Βενιζέλος παρέμεινε στην άποψή του ότι «αφού δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις, τότε οι αντίπαλοί του δεν μπορούν να είναι υποψήφιοι». Δεν δέχτηκε την παράκαμψη του διαδικαστικού θέματος και κατά συνέπεια δεν έδωσε την ευκαιρία στους αντιπάλους του να τον ανταγωνιστούν. Κατά την άποψή μου, πρόκειται για λάθος τακτικής και εξηγώ το γιατί: Κατά τα φαινόμενα (και κατά το αναμφισβήτητο «μέτρημα των κουκιών» που προηγήθηκε) ο κ. Βενιζέλος θα κέρδιζε τη μάχη ακόμα και με αυτούς τους συνυποψηφίους. Παρ΄ όλα αυτά, δεν δέχτηκε να πάρει το ρίσκο του απ΄ ευθείας συναγωνισμού. Μετάφραση: «κρύφτηκε» πίσω από το διαδικαστικό πρόβλημα για να αποφύγει την απ΄ ευθείας αντιπαράθεση. Αυτό μας λέει κάτι για τον «τρόπο του σκέπτεσθαι» του ανδρός που φιλοδοξεί να είναι ο επόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδος…
Μπορεί βεβαίως να σκέφτηκε ότι πρέπει να αποκλειστούν οι πολλοί υποψήφιοι, με τη λογική ότι η ύπαρξη ενός και μόνον μπορεί να συσπειρώσει το κίνημα γύρω από αυτόν και να μην υπάρχει ο κίνδυνος διάσπασης του κόμματος. Μα, με την κάθετη δημοσκοπική πτώση που έχει το ΠΑΣΟΚ, είναι λίγοι αυτοί που θα σκέφτονταν να εγκαταλείψουν το πλοίο και θα προτιμούσαν να παραμείνουν σε αυτό, μήπως και μπορέσουν να επανεκλεγούν και στην επόμενη Βουλή. Δηλαδή, ακόμα και με στενά, προσωπικά κριτήρια, έχουν οι πολιτευτές του ΠΑΣΟΚ κάθε λόγο να συσπειρωθούν γύρω από αυτό. Γιατί δεν πιστεύουμε ότι οι νέοι πολιτικοί σχηματισμοί που κυοφορούνται μπορούν να πάρουν μεγάλα ποσοστά στις επερχόμενες εκλογές! Άρα λοιπόν και πάλι καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι δεν έπρεπε να αποκλειστούν οι άλλοι δύο υποψήφιοι, αφού κατά πάσα πιθανότητα θα επέστρεφαν και πάλι στις «αγκάλες» του κόμματος, μαζί με τους όποιους υποστηρικτές τους.
Οι συνέπειες αυτής της απόφασης είναι πολλές και σημαντικές:
Η απόφαση Βενιζέλου να αποκλείσει τους αντιπάλους του ήταν λάθος τακτικής, το οποίο δεν βολεύει ούτε το κόμμα του αλλά ούτε και τον ίδιο προσωπικά. Απομένει να δούμε εάν το ΠΑΣΟΚ θα υποφέρει επιπλέον απώλειες της εκλογικής του δύναμης, από την απόφαση Βενιζέλου και αυτό είναι, νομίζω, σημαντικό για όλους εμάς ακόμα και σε αυτή την εποχή της στροφής του μέσου πολίτη μακριά από κόμματα και πρόσωπα, λόγω των δεινών που υποφέρει. Δεν παύουν αυτοί να είναι το «γκουβέρνο» μας και – αν μη τι άλλο – πρέπει να τους προσέχουμε και να τους αξιολογούμε κάθε στιγμή.