Περί κλεισίματος συνόρων

Η Γαλλία έκλεισε τα σύνορα της. Σωστό. Βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και, ενδεχομένως, πολέμου με τους τρομοκράτες. Ήθελα όμως να βάλω μερικούς προβληματισμούς:

• Η Ελλάδα δικαιούται να κάνει το ίδιο; Δεν δικαιούται; Τί δικαιούται να κάνει (ηθικά, όχι νομικά) αν διαπιστώσει ότι γενικεύεται το κλείσιμο των συνόρων και στις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες; Τί δικαιούται να κάνει αν διαπιστώσει ότι το κέντρο βάρους των προσπαθειών αντιμετώπισης του μεταναστευτικού μετατοπίζεται από την περιφέρεια (Ελληνικά και Ιταλικά σύνορα) προς το κέντρο, δηλαδή στα τοπικά/εθνικά σύνορα του κάθε κράτους-μέλους;
• Η Ελλάδα βρίσκεται ή όχι σε "πολιορκία" λόγω της πολιτικής που ακολουθείται από ξένα κράτη; Δεν εννοώ ότι οι Σύριοι μετανάστες είναι "εχθροί" μας, αλλά να που μέσα σ'όλους πέρασαν και 1-2 "καλόπαιδα" από το έδαφός μας και έφτασαν μέχρι το Παρίσι. Αυτό μπορεί ενδεχομένως να σηκώσει τις επόμενες ημέρες ένα θόρυβο γύρω από το «πόσο ασφαλή είναι τα Ελληνικά σύνορα». Να το περιμένετε και από τους καλοθελητές αλλά και από εκείνους που γνησίως πονάνε για το χαμό των δικών τους.
• Η αναδίπλωση που μοιραία θα ακολουθήσει σε όλη την Ευρώπη, σχετικά με την ευκολία υποδοχής των κάθε είδους "μη-Ευρωπαίων", τί αντίκτυπο θα έχει για την Ελλάδα; Αν κλείσουν και άλλοι τα σύνορά τους, τί θα γίνει με τις χώρες-υποδοχείς των μεταναστών (Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία); Μήπως θα μας αφήσουν στην τύχη μας;
• Αν συμβεί αυτό, πώς δικαιούται να αντιδράσει η Ελλάδα σχετικά με τις οικονομικές υποχρεώσεις που την πιέζουν «στο διπλανό γήπεδο» να ικανοποιήσει; Πώς είπατε; «Δεν έχει σχέση το ένα με το άλλο»; Δε νομίζω! Έχει και πολύ μάλιστα. Η Ελλάδα μπορεί να χρησιμοποιήσει τις οικονομικές της εκκρεμότητες ως μοχλό πίεσης, ως αντίβαρο σε τυχόν πρόσθετες πιέσεις που θα δεχθεί, λόγω αλλαγής της Ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής. Ηθικό, θα αναρωτηθείτε; Τι σημασία έχει, σε μια χώρα που οκτώ χρόνια τώρα απομυζάται από ξένους και ντόπιους αυτουργούς;
• Η πάγια θέση της Ελλάδας ότι η προστασία των συνόρων της είναι Ευρωπαϊκή και όχι μόνο Ελληνική υποχρέωση, συνεχίζει να ισχύει; (προφανώς για εμάς ναι. Για τους Γάλλους και τους υπολοίπους όμως;)

Προφανώς και στεκόμαστε αλληλέγγυοι στις οικογένειες των Γάλλων παθόντων και τους εκφράζουμε τα θερμά μας και ειλικρινή συλλυπητήρια. Σήμερα, nous sommes tous Francais. Από αύριο όμως, ας ξαναγίνουμε Έλληνες και ας δούμε πώς θα δεχτούμε τις λιγότερες δυνατές συνέπειες από όλο αυτό το τραγικό γεγονός. Η πλήρης, ειλικρινής και ηθική ενοποίηση της Ευρώπης θα ξεκινήσει, όπως και τόσα άλλα άλλωστε, από την Ελλάδα. Απλώς, αυτή η εποχή δεν ήλθε ακόμα!