Υπηρεσία Μίας Στάσης

Θετική κρίνεται, το δίχως άλλο, η προσπάθεια της κυβέρνησης να υλοποιήσει την «Υπηρεσία Μίας Στάσης», προκειμένου για τη σύσταση εταιριών. Είναι ένα βήμα που αποσκοπεί στην απλοποίηση των διαδικασιών και, φυσικά, ως μέρος του μεγαλύτερου προβλήματος που ονομάζεται «διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας» στην Ελλάδα.

Η «Υπηρεσία Μίας Στάσης» (Υ.Μ.Σ. – One-stop shop) είναι, ως έννοια, γνωστή στους επιχειρηματικούς κύκλους αλλά και στο επίπεδο των κάθε λογής “line managers” (δηλαδή των διευθυντών μεσαίου επιπέδου, οι οποίοι είναι επιφορτισμένοι με τον έλεγχο και βελτιστοποίηση των διαδικασιών εντός της επιχείρησης, του οργανισμού κ.λπ.). Είναι η προσπάθεια, αφ’ ενός να «λιγοστέψουν» τα απαραίτητα βήματα μιας διαδικασίας και εφ’ εταίρου να συγκεντρωθούν αυτά σε όσο το δυνατόν λιγότερους ανθρώπους ή θέσεις εργασίας ή «Στάσεις» όπως εύστοχα δηλώνει και ο τίτλος. Και φυσικά, η απλοποίηση φέρνει και τη μείωση του κόστους που είναι και αυτό ένα από τα ζητούμενα.

Και εγώ, ως άνθρωπος της πληροφορικής και σχεδιαστής πληροφοριακών συστημάτων που αφορούν την «επιχείρηση» (business applications) έχω συχνά ασχοληθεί με το θέμα. Με έχει απασχολήσει, αφού τις περισσότερες φορές απασχολεί και τους πελάτες μου (τους «χρήστες» του συστήματος). Ιδού μερικά παραδείγματα:

Όταν απευθύνεστε στον Έμπορο αυτοκινήτων, θα θέλατε να είναι σε θέση ο ίδιος να σας κάνει μια πρόταση για τη χρηματοδότηση του αυτοκινήτου σας αλλά και για την ασφάλισή του. Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό γίνεται, αλλά όταν χρειάζεται να υπογράψετε το τελικό συμβόλαιο ή να πάρετε κάποιες διευκρινήσεις ή να αλλάξετε κάποιους όρους της χρηματοδότησης σας, μπορείτε να απευθυνθείτε στον ίδιο έμπορο ή πρέπει να επικοινωνήστε με την τράπεζα, την ασφαλιστική εταιρία κ.λπ.;

Όταν πάτε στην Δ.Ο.Υ. για να δηλώσετε αλλαγή διεύθυνσης κατοικίας, θα θέλατε εκεί που κάνετε την αίτηση μεταβολής, αυτομάτως να γίνεται και η πρωτοκόλληση του αιτήματός σας και αμέσως να παίρνετε βεβαίωση επιτυχούς επεξεργασίας. Ποιος ο λόγος να τρέχετε στον «επάνω όροφο»;

Όταν κάνετε πάγια εντολή εξόφλησης ΔΕΚΟ μέσα από το web banking της τράπεζάς σας, θα θέλατε να δίνετε τον κωδικό αριθμό πελάτη της ΔΕΗ ή του ΟΤΕ και όλη η επεξεργασία ενεργοποίησης της εντολής να γίνεται χωρίς τη δική σας παρέμβαση. Ένα επιβεβαιωτικό email από τη ΔΕΚΟ σας αρκεί!

Τα παραδείγματα είναι άπειρα, αλλά υπάρχει ένας κίνδυνος: Αν βλέπουμε το κάθε θέμα αποκομμένο από το γενικότερο πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται, τότε μπορεί να φτιάξουμε «μικρά κομματάκια υγιούς διαδικασίας» αλλά τελικά να παραμείνει άλυτο το μεγάλο πάζλ της «διαδικασίας απ’ άκρη σ’ άκρη» (end-to-end). Στο συγκεκριμένο παράδειγμα της Υ.Μ.Σ. που μπήκε σε εφαρμογή, για παράδειγμα, πρέπει οι ιθύνοντες νόες να σκεφτούν και τη συνέχεια της διαδικασίας, δηλαδή το τι γίνεται μετά την ίδρυση της εταιρίας. Πώς πληρώνει τους φόρους της, πώς πληρώνει το Φ.Π.Α., πώς απλοποιούνται οι διαδικασίες ελέγχου (tτύπου audit και όχι φορομπηχτική πολιτική με διεφθαρμένους λειτουργούς!) κ.λπ.

Ας είμαστε ειλικρινείς: Εάν θέλω να φτιάξω μια επιχείρηση στην Ελλάδα, δεν θα κοιτάξω μόνο το κόστος και το βαθμό δυσκολίας ίδρυσης της εταιρίας, αλλά και όλα τα υπόλοιπα: Προφανώς, θα κοιτάξω το θέμα της φορολόγησης και το θέμα των εργασιών σχέσεων, αλλά επειδή θέλω να μειώσω το κόστος παραγωγής μου (με την ευρεία έννοια) επιθυμώ όλες οι διαδικασίες να είναι απλές και σύντομες. Θέλω το «ευχολόγιο» του “one-stop shop” να εφαρμόζεται σε όλες τις εκφάνσεις της συνδιαλλαγής μου με το Δημόσιο.

Ας ελπίσουμε ότι αυτή η αρχή που έγινε δεν είναι απλώς ένα επικοινωνιακό τρυκ της κυβέρνησης, για να δείξει ότι «κάτι κάνει» αλλά η απαρχή μιας ολοκληρωμένης αντιμετώπισης των θεμάτων. Και τα θέματα στο δημόσιο θα πρέπει να αντιμετωπίζονται πλέον με την «τάξη» και την «επιμέλεια» που υπάρχει στον ιδιωτικό τομέα.