Τις τελευταίες ημέρες παίζεται ένα νέο «έργο» στη «σκηνή» της Βουλής των Ελλήνων (θυμίζουμε ότι «βουλή» σημαίνει «βούληση», «επιθυμία» - βλέπετε την ειρωνεία;). Αυτό της επιστροφής των προσφάτως διαγραφέντων από τα δύο μεγάλα κόμματα. Αυτών που διεγράφησαν επειδή αντιτάχθηκαν στην κομματική γραμμή του μνημονίου («ΝΑΙ» είπαν μερικοί στο κόμμα του «ΟΧΙ» και «ΟΧΙ» είπαν μερικοί άλλοι στο κόμμα του «ΝΑΙ»).
Δεν μπορώ παρά να θυμηθώ ένα κόμικ από το παλαιό περιοδικό MAD της δεκαετίας του ’80 το οποίο παρουσίαζε μια προφητική, φανταστική, εκλογική αναμέτρηση μεταξύ όχι κομμάτων αλλά «τάσεων», όπως τις ονόμαζε: Της «μπλέ» και της «κόκκινης» (τυχαία τα χρώματα), όπου το αστείο ήταν ότι οι δύο τάσεις είχαν ακριβώς τα ίδια συνθήματα και ακριβώς το ίδιο πρόγραμμα και λόγο. Το μόνο που άλλαζε ήταν το χρώμα.
Πίσω στα δικά μας, βλέπουμε ότι ενώ πλησιάζουν οι εκλογές, οι κομματικοί μηχανισμοί μετρούν τα «κουκιά» τους και βλέπουν ότι χάνουν δύναμη. Χρειάζονται και την τελευταία βοήθεια απ’ όπου κι αν προέρχεται. Και φυσικά, ένα μεγάλο μέρος προέρχεται από παλαιά και νεώτερα στελέχη που όμως έχουν ήδη την «πελατεία» τους. Αν τα κόμματα επιλέξουν νέους υποψήφιους για να τα εκπροσωπήσουν, διατρέχουν τον κίνδυνο να επιλέξουν άτομα άφθαρτα μεν, χωρίς «έτοιμη» πελατεία, δε. Και μην έχετε καμία αμφιβολία ότι και σε αυτές τις εκλογές θα παίξει ρόλο η πελατεία: Υπάρχουν ακόμα βολεμένοι και σε αυτούς προστίθενται και οι νέο-απελπισμένοι οι οποίοι προσβλέπουν (περισσότερο από ποτέ) σε κάποιου είδους ρουσφέτι…
Επίσης, πρέπει να τονίσουμε ότι γύρω από αυτό το θέμα της επιστροφής των… απολωλότων υπάρχει μια «ομερτά». Κανείς δεν μιλάει (για τον αντίπαλό του) με τα σκληρά λόγια που θα ανέμενε κανείς. Φανταστείτε π.χ. το φαινόμενο της διαγραφής και επιστροφής να υπήρχε μόνο σε ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα: Τι θα έλεγε το άλλο; Θα προσπαθούσε ασφαλώς να χρησιμοποιήσει το παράλογο του θέματος με σκοπό να «πληγώσει» τον αντίπαλο κόμμα. Θα μιλούσαν για «παλινωδίες», «ασώτους υιούς» και άλλα τέτοια γραφικά… Όμως, όχι, κανείς δεν μιλάει γι’αυτό το θέμα, αφού όλοι έχουν λερωμένη τη φωλιά τους. Μάλιστα, τα φώτα της δημοσιότητας στρέφονται στην υπόθεση Μπακογιάννη που – απ΄ότι φαίνεται – έχει δηλώσει το εκατομμύριο κανονικά ο σύζυγός της αλλά και πάλι φαίνεται… «ύποπτο». Δεν υπερασπίζομαι καμία κα. Μπακογιάννη αλλά δεν μπορώ να μην σταθώ στο παράξενο γεγονός: Γιατί αυτή η επίθεση ΤΩΡΑ; Ανεξαρτήτως του πώς βγήκε αυτό το εκατομμύριο, σε ό,τι αφορά τη Βουλή, είναι δηλωμένο κανονικά στο πόθεν έσχες.
Τέλος πρέπει να σχολιάσουμε και την παράξενη στροφή ορισμένων από τους διαφωνούντες: Ενώ καταψήφισαν την υιοθέτηση του 2ου πακέτου, τώρα υπερψηφίζουν τον εφαρμοστικό νόμο. Τι θέατρο! Δεν συμφωνώ με την ουσία του νομοθετήματος αλλά προσυπογράφω την εφαρμογή του. Και πάλι, τι άλλο να υποθέσει κανείς από το ότι οι διαγραφέντες μετρούν το προσωπικό τους συμφέρον: Γνωρίζουν πολύ καλά ότι αν θέλουν να έχουν ελπίδες επανεκλογής (μετά των συνοδευτικών προνομίων και προσωπικών επιδιώξεων) θα πρέπει να «ξαναπούν στο μαντρί», κατά το κοινώς λεγόμενο. Αυτό απλά σημαίνει ότι ενώ στο κοντινό παρελθόν μας έδειξαν τα δόντια τους, τώρα κάνουν πίσω, ώστε να τους επιτραπεί η επιστροφή στην κομματική στέγη. Προσέξτε μάλιστα ότι σε ό,τι αφορά τον εφαρμοστικό νόμο δεν υπήρξε καμία ιδιαίτερη έμφαση στην κομματική πειθαρχία.
Γι’ αυτές τις περιπτώσεις ο σοφός Λαός μας έχει μια παρομοίωση που έχει να κάνει με ένα συμπαθές και νόστιμο πουλερικό! Και βέβαια, όλοι αυτοί, στο μέλλον, θα προσπαθήσουν να εισπράξουν τη «γεναιότητά» τους, υποστηρίζοντας ότι «τη δύσκολη χρονιά του 2012, εγώ ύψωσα το ανάστημά μου, ενάντια ακόμα και σε αυτή την κομματική γραμμή». Ελπίζω ο Λαός μας εκτός από σοφία να έχει και δυνατή μνήμη… Για να θυμηθεί ότι ακόμα και τώρα που η χώρα έχει δεσμευτεί σε μακροχρόνιες θυσίες (και μάλιστα χωρίς να έχει εξασφαλίσει την βιωσιμότητα του χρέους της), ορισμένοι εξακολουθούν να κοιτούν το στενό, προσωπικό τους συμφέρον και μάλιστα θα επιστρέψουν σύντομα να ξαναζητήσουν την ψήφο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου